Turystyka Powiatu Nowotomyskiego - Kościół parafialny Najświętszej Marii Panny i Wszystkich Świętych

Dzisiaj jest: 22.05.2022
Imieniny: Julii, Wiesławy, Heleny

Powiat Nowotomyski

Zabytki

Szlaki i wycieczki

Baza noclegowa

Kościół parafialny Najświętszej Marii Panny i Wszystkich Świętych

Miejscowość:

Michorzewo

Pierwsza wzmianka o tutejszej parafii pochodzi z roku 1435. W 1641 r. na trenie Michorzewa funkcjonował kościół drewniany, odrestaurowany staraniem ówczesnego proboszcza Jakuba Kozickiego w roku 1770. Drewniana świątynia została rozebrana w roku 1797. Obecną wzniesiono w latach 1797 – 1800 z fundacji starościny średzkiej, Anastazji ze Skórzewskich Sczanieckiej. Odnowiona w roku 1950. Barokowo – klasycystyczna. Murowana, otynkowana, orientowana, salowa. Zaprojektowana na rzucie prostokąta. Od zachodu kwadratowa wieża (w trakcie remontu wieży w 1983 r. odnaleziono testament Emilii Sczanieckiej w odpisie. Sporządzono z niego kopię, a oryginał ponownie ukryto w wieży). Dwukondygnacyjna, na narożach opilastrowana. Nad półkoliście zamkniętymi portalami, okrągłe okienka. W drugiej kondygnacji wieży arkadowe otwory dzwonowe, nad nimi koliste płyciny z przeznaczeniem na tarcze zegarowe. Hełm wieży ostrosłupowy, z cebulastym wybrzuszeniem, kryty blachą. Od południa świątyni niewielka, trójbocznie zamknięta kaplica przedpogrzebowa rodziny Sczanieckich, z ok. 1800 r.

Wnętrze kościoła:

z końca XVIII i początku XIX w.;

jońskie pilastry (na ścianach);

poprzeczne sklepienie kolebkowe z lunetami (zakrystia);

chór muzyczny wsparty na filarach i trzech koszowych arkadach, z pilastrami. Nad arkadami i na parapecie stiukowa dekoracja w stylu Ludwika XVI, wyróżniona kartuszem z monogramem fundatorki kościoła starościny średzkiej Anastazji Sczanieckiej (AS SS). Na balustradzie chóru dwie barokowe rzeźby świętych - pamiątka po dawnym drewnianym kościele;

ołtarz główny: wczesnoklasycystyczny z końca XVIII w., murowany, z rzeźbami Św. Piotra i Św. Pawła i kolumnami;

ołtarze boczne (pocz. XIX w.): murowane; w pierwszym lewym obraz współczesny z wizerunkiem Wszystkich Świętych, w drugim prawym obraz z portretem Św. Izydora;

cztery witraże (pocz. XX w.), proj. Stefana Matejko z Krakowa – bratanka i ucznia Jana Matejki (prezbiterium);

epitafia fundatorki i jej wnuka, Stanisława Sczanieckiego (1807 – 1836) oraz proboszcza ks. Józefa Starczewskiego, zamordowanego w obozie w Dachau w 1942 r. (ściany na zewnątrz świątyni).

Otoczenie kościoła:

Mur z XVIII w. Otynkowany, z segmentowymi wnękami. Na bramie od strony wsi figury Św. Piotra i Św. Pawła. W pd. – zach. i pd. – wsch. narożniku muru 2 kaplice – kostnice. Kwadratowe, kryte dachami namiotowymi, podbitymi blachą, zwieńczonymi kopulasto. Na przykościelnym cmentarzu nagrobek Emilii Sczanieckiej. Wykonany z czarnego marmuru, otoczony łańcuchem. Na cokole napis AVE MARIA. Kamienny, empirowy nagrobek Radońskich, w kształcie kolumny z urną, wystawiony po roku 1838. Formą nawiązujący do tradycji romantycznej. Na cmentarzu grzebalnym okazały Dąb Wolności, posadzony w 1919 r.