Powstał w okresie osiedlania się na terenach Nowego Tomyśla katolików, głównie polskiej narodowości, dzięki ofiarności miejscowego rzeźnika Walentego Kupczyka, który wraz z żoną Walentyną ofiarował tutejszym katolikom 30 arów ziemi pod budowę świątyni, aby ci nie musieli wędrować na nabożeństwo do oddalonego o 8 km stąd kościoła parafialnego w Wytomyślu. Budowę kościoła zlecono i powierzono budowniczemu Hausenfelderowi. 15 VIII 1895 r. we wnętrzu świątyni odprawiono pierwsze nabożeństwo. W 1925 r. kościół powiększono z przodu o jedno przęsło i dobudowano wieżę krytą namiotowym hełmem, wszystko zgodnie z proj. Michała Preislera. W tym samym roku utworzono parafię, która aż do roku 1981 pozostawała parafią dla całego Nowego Tomyśla oraz większych obszarów wokół miasta. W latach 1994 – 1995 w kościele przeprowadzono remont. Bryła świątyni nosi cechy architektury neoromańskiej. Z czubka wieży krytej hełmem namiotowym, wyrasta ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę.
Wnętrze kościoła:
- ołtarz główny: kompozycja przedstawiającą płaskorzeźbę patronki świątyni, autorstwa rzeźbiarza Zygmunta Gromadzińskiego;
- witraże - w prezbiterium (1969 r.), w nawie (1980 r.) - pochodzą z poznańskiej pracowni Marii Powalisz – Bardońskiej;
- tablice upamiętniające głównych inicjatorów budowy kościoła - Wojciecha Barteckiego i Walentego Kupczyka, proboszcza zamordowanego w Dachau – Stanisława Ćwiejkowskiego i proboszcza, który sprawował posługę w latach 1946 -1981 – Michała Kosickiego (przy wejściu bocznym).
Otoczenie kościoła:
Pomnik papieża Jana Pawła II, odsłonięty 27 VI 2001 r. i uzupełniony 11 VI 2006 r. o stojącą przy nim tablicę (przed świątynią). Twórcą i autorem pomnika jest rzeźbiarz Jerzy Sobociński. Obok wznosi się budynek wikariatu (dzisiejsza plebania), który przed rokiem 1914 pobudowała firma Marcinkowskiego z Poznania.
