Wzniesiony staraniem ówczesnego właściciela okolicznych dóbr, Feliksa Szołdrskiego, który 13 VIII 1778 r. podarował tutejszym ewangelikom pół włóki ziemi na terenie wsi Glinno z przeznaczeniem pod budowę świątyni i jednocześnie zobowiązał się do dostarczenia niezbędnych materiałów budowlanych. 13 II 1779 r. gmina uzyskała pozwolenie konsystorza na budowę świątyni. 07 V położono pierwszy kamień węgielny; jeszcze tego samego roku poświęcono nowy kościół. W latach 1844 – 1846, w roku 1880 i 1962 świątynię poddano tzw. odnowie. Od 1946 r. funkcjonuje jako świątynia katolicka, a od 01 VI 1981 r. pozostaje kościołem parafialnym. Orientowany, murowany, otynkowany, wniesiony z cegły i kamienia polnego. Powstał na planie krzyża greckiego o równych ramionach. Z każdego ramienia wyrasta dwuspadowy dach kryty dachówką i szczyt, z charakterystyczną dekoracją schodkową (szczyt od strony północnej odmienny, posiada pilastry o korynckich głowicach). Gzymsy między kondygnacyjne na szczytach wsparte na parzystych pilastrach. Do świątyni od strony wschodniej i zachodniej przylegają wąskie przybudówki, a w nich kruchty ze schodami prowadzącymi na empory. We wschodnim narożniku zakrystia; od strony zachodniej wejście do świątyni, które wiedzie przez kruchtę, powstałą po rozbiórce dawnej wieży (od momentu powstania przy kościele stała barokowa wieża, którą w roku 1913 strawił pożar. Wieżę odbudowano ze zmienionym kształtem i wys. zwieńczenia, ale ponieważ groziła kolejnym zawaleniem, ostatecznie została rozebrana w 1940 r.).